19 Ekim 2012

VS

Yanımdan insanlar geçiyor, bazısı durup elini uzatıyor tokalaşıyoruz. Günaydın, iyi günler v.s. diyorlar. Zoraki bi tebessüm bile yerleştiremiyorum yüzüme. Kalabalığa inat en damar şarkıları seçiyorum kendime. Bi Nazan Öncel çalıyor, bi Sezen Aksu, bazen eski zamanlardan kalma bi...  Ve o şarkı; Bedouin Soundclash... Bu ara seni hatırlatıyor bu şarkı bana vs.

Bi v.s. eksik kalmıştı dilimde. Nedendir bilinmez kendisiyle olan muhabbetim. Söyleyecek-yazacak çok cümlesi olup da yazmamayı seçen bi adamın ruh hali bu belki de,

ya da;  v.s.

Kelimeler var, bi kısmı midemde, yok hayır bütün gövdem kelimelerle dolu boğazıma kadar bütün uzuvlarım kelimelerle dolu ve nefes alamıyorum. 18-20 li yaşlarımda kapımı çalan bir hal çalıyor yine kapımı ve gitmek istiyorum, durmadan gitmek, ardıma bakmadan gitmek de...   Olmuyor..

Ezberlediğim hayatı yaşıyorum ve içimden bir ses ezberi bozmam gerektiğini söylüyor ama...
Ne ne yapacağımı biliyorum ne de ne yaptığımı, boşlukları üç noktayla dolduruyorum,

ya da

v.s.


cem ben, vs.