18 Ekim 2012

ARTI ONSEKİZ

O son seviştiğimiz geceydi,
biz en son gece mi.....
Uykum var ya da sarhoşum ya da aklım...
Avaz avaz bağırıyor birisi, ya da birileri ya da birisi vokalleriyle...
yok sade kendi; yalnızlıkkkk, öldürüyor seni, öldürüyor beni...

İnsan kahrediyor yerli yersiz ve küfrediyor belki. sonra;
kahrediyor, küfrediyor ve belki kelimelerinin hayatında ki yerini, sıradanlığını ve ne kadar sıradanlaştığını düşünüyor,
da hiç yoktan iyi sevişiyor, en azından ''belki'' kelimesiyle.
Ah bilsen ne kadar inşaata çekmelik bu hayat
en olmadı dağa kaldırmalık, ki kendileri, yani bildiğin hayat beni sıkıldıkça....
ya da hayallerime tecavüz eder
ya da...
hayat beni sıkıldıkça s.... anladın mı?

şerefine dünya ya da pardon şerefsizliğine
Bu efkarlı şarkıların altyapısında kullanılan bütün telli çalgıların telleri kaçsın gözüne dünya
ve acı çek
ve beni anla
ve kahrol...

ve aşk
sildim seni çok zaman önce defterden, zorlama....
ya da
her zaman ki gibi yine geç arkama

cem ben,

Uyarı : bu yazıda kullanılan bazı harf, üç nokta ve hayaller 18 yaşından küçüklere uygun olmayabilir, ihtimaldir.
Not : aklıma yapılan tadilat dolayısıyla bir kaç gün yazamadım, bu büyük eksikliğinizi gidermek için elimden geleni yapacağım emin olunuz. :) ha tadilat mı, bi halta yaramadı, bıraktığım yerdeyim yine)