Deprem esnasında herhangi bir koltuğun kenarına uzanma konusunda ikileme düşen biri olarak ben, böyle durumlarda yöneticileri suçlama hakkını kendimde bulamıyorum nedense lakin, bizleri 6 büyüklüğünde bir depremde, bu sayıda ölü olmasına vesile olan kerpiç evlere mahkum eden aynı yöneticilere, aklımdan geçen en asi cümlelerle itham etmenin de isabet olacağını düşünüyorum. Fakat bu ülkenin en layık vatandaşı olarak susup, ölenlere Allahtan rahmet yakınlarına başsağlığı diliyorum...
Bir daha olmasın böyle olaylar demenin de ne kadar yersiz ve sıradan olacağının farkında olduğumdan yine susma hakkımı kullanıp, bütün inançlı 3. dünya ülkelerinde olduğu gibi yaradana sığınıyorum...
..........................................................................................................................
Ve teselli amacıyla, yılın bir gününü, konunun muhatabı mağdurlara hediye edip gönül almaya çalışan dünya düzenine boyun eğip, bütün kadınların gününü kutluyorum.. Umarım bir gün ezilen insanarın olmadığı bir dünyada 365 gün huzur içinde yaşarız (kankam polyanna)
