90' lar

90' lar mı güzel di yoksa o yıllarda benim kafam mı güzeldi anlamadım. Sanki o yıllarda her şey daha manalıydı. Herkesin keskin ve kararlı bir bakışı vardı hayata, üniversite öğrencileri daha asi, daha politiktiler. Bugün ki gibi medyanın (bahsi geçen medyanın bir kısmı bugün yok ama geçmiş çalışmalarının meyveleri bu gençlik kanımca) istediği tek tip insan değildiler ve olmadılar hiç bir zaman. Düzene karşı hep bi duruşları vardı. Dayatmaları sevmiyor, dayatılanların hep karşısında duruyorlardı. Sağ ve sol vardı, harbiydi. Bugün ne sağ kaldı ne sol (Bugün başımızda ki iktidar da olmasa karşı duracak hiçbir şeyleri olmayacak ve hepten ''televole'' gençliği modunda yaşayacak gibiler, ki siyaseti de o kıvama soktular)...

80' lerde yaptığı darbeyi anlatan eski bir Cumhurbaşkanını, gidip-gelen ama asla sonsuza dek gidemeyen şapkaları ''hadi hoppa içelim'' arası alkışlayan bir üniversite gençliği, pöfff nasıl bu hale geldiler)

Şarkılar çok daha başkaydı, hepsinde daha çok aşk vardı. Henüz sanal dünyaya düşmemişti aşklar. Okul çıkışı buluşmalar, pastane de buluşup el ele tutuşmalar v.s. tadındaydı... 90' ların en başında cep telefonu yoktu ya da yaygın değildi henüz, masum tacizler ev telefonlarından yapılırdı. Arayan kızın adı ya Gizem olurdu ya da Gizemli,

.alo

-buyrun

.sizinle tanışmak istiyorum

-neden?

....

...

Gizem de Gizemli de artık sıradanlaştı.

Sonra 90' larda livays (levi's), likupır (lee cooper) vardı. Canla başla yaz tatilinde çalışıp, çalıştığını bu markalara yediren gençler pek eğlenceliydi bence, ama olsun onların da bi duruşu, livaysının cebinde biriktirdikleri vardı.::))

Bit pazarına! düşmemişti her şey işte, her şey çok daha manalı, çok daha yaşamdandı...

ya da

90' lar mı güzeldi yoksa o yıllarda benim kafam mı?

(Ve benim saçlarım, neredeyse alnımdan çıkardı..:))

gereksiz adam