İstemediğim bir yoldu bu. Bütün başladığım yollarda, önce hafiften içimi kemirip, sonra büyüyüp kocaman iç acısı oluyordu. Bütün doğrularım yanlışlarım birbirine karışıyordu. Yine öyle oldu; yazdıkça, yazdıklarımı okudukça bir öncekine ters yeni yeni kelimeler üşüştü beynime. Her yazılan, her söylenen bana hedef alınmış bi ok gibi oldu sonra sonra...
İşte çıkmazdayım yine ve yeni bir yol bulana kadar buralarda yokum..
Saygılar..
(kendimi bulana kadar( bu imkansız ) , sessiz sedasız köşemde oturmakta vardı doğru.... peşimden güzel söylemler duymak istedim belkide..)
gereksiz adam
