....

Yok bu değildi.

Daha başkaydı karanlık huzurları.

Yüksek sesli bir isyan dolaşıyordu aklımda

İsyan büyüdükçe hayata bağlıyordu dört elle

Okunduğu gibi kahverengiydi ''eskiden''

Bir kaç yudum çekilmiş sigara izmariti gibi

kahverengi ve huzurlu.

Bu değildi;

ay üstü bulut geçişleri,

kaygılı hayal kahramanları,

o sokağın aydınlığa çıkan sonu.

Başkaydı

Aşk şarkılarında başlayan kalp ağrıları

en fazla üç şarkılık sürerdi

Sonra A yüzünün dördüncü şarkısı başlardı

Bir kaç saniyelik cıs tak sesinden sonra

Ve biterdi karanlık sokak,

aynı aydınlığa çıkardı.

Keşkeler vardı,

cümle başında en asil haliyle yerini alan

bugün gibi imkansıza çıkarmazdı yüklemi öznesini

keşkeler,

umuda çıkardı.

Bu değildi

geleceğe dair kurulan hayallerin senaryosu

Şimdi,

ne umut veren bir keşke

ne de öznesini kendisi kadar düşünen bir yüklem

Şimdi,

isyan küçüldü,

küçüldükçe kaçtı hayat ellerimden

Şimdi,

siyah okunan bir kahverengi her şey.

şimdi,

......

...

.

cem