Bi lastik yakıp üzerinden atlasam yanmadan ya da bir kağıda çizsem huzurlu bir hayat resmi ve bir gül ağacının dibine gömsem, huzuru yakalar mıyım?
Öyle diyor kültürle olağanlaştırdığımız ananeler. Hıdrellezden bir gün önce güneş batmadan yapmalıyım bunları. Çünkü bu sefer daha çok umuda ihtiyacım var, belki de herkes kadar çok. Ama ateştin düştüğü yeri yaktığı kadar gerçek, bireysel sıkıntılarımızın ''en önemli'' olması.. Onun için önce ben diyorum, egoistliğimden değil yani....
Sezen' e inat bana ağlayabilirsin hıdırellez, ben bütün olgunluğumla karşılamaya hazırım seni.
Ve;
cümleler sizden özür diliyorum, hep aynı kelimelerle buluşturduğum için sizi..
gereksiz yazar/05.05.2009
