17 Kasım 2010

O GÜN BAYRAMDI

Çok karışıktı her şey. Çapraz ihanet ateşinin ortasında kalmıştı. Bedeni daha ne kadar dayanırdı ki bu manevi mermilere. Olup biten her şey yeni sorgulamalar çıkartıyordu gün yüzüne. Çok mutsuzdu, ''insan neden sonra kaybetmişti değerlerini'' işte en büyük sorgusu buydu.

''Bazen ölüm ne kadar da manalı sorunlara çözümde'' diye düşündü, ama o gün bayramdı ve biraz korkaktı düşünceleri.

Bu sefer erdemsizlikten daha somut ve daha can yakıcıydı gelenler. Oysa o gün bayramdı, biraz daha huzurlu olacaktı her şey, olmadı. Üstelik bu sefer sorunları kendi karanlık dünyasından bağımsızdı. Teselli edecek, sesini kesecek, kendince çözüm bulacak bir başka kendi yoktu. Bir ucundan daha yakalamıştı hayat yine, ve yine uzun uzun canını yakacaktı.

''Ah insan, ah bir et parçasının altına saklanmış şeytan! Kim bilir hayat kirlerinden ne zaman kurtulacaksın.'' dedi biraz yüksek sesle. Sonra anladı ki o gün bayramdı ve daha da kirletmişti insan kendini...

Sonra sustu...


gereksiz adam