''Çok sıkıldım, kendim de dahil herşeyde'' desem; biliyorum, nafile. O kadar alıştı ki herkes, benim alışamadığım hallerime..
büyüdükçe alman gereken ne kadar çok karar varmış ve hepsinde kararsız kalmak gibi bi kader. Bir yol göstericim olsaydı keşke, keşke uyandığımda uyurken kaldığım çıkmazlardan uyanmış olsaydım. Keşke, bir kere de yönümü hemen ve acı çekmeden bulabilsem. Keşke sıradan bir hayatı yaşayabilsem özde.
Ne kadar çıkmaz yolumuz var hepimizin, ne kadar çetrefilli acılarımız. Bloglar bi elek ve bizde elek üstünde kalanlarız. Maharet değil anlayın işte..
gereksiz adam
