Önce beraber yürüdüğüm insan sayısı azaldı. Sonra daha az çalmaya başladı telefonum
sesi (Sezen çalıyordu oysa, çok yazık) . Mesajlar, bölgesel haberlerden öteye geçmez oldu. Ve yürüdükçe sessizleşti yollar, karardı, puslandı, sustu....
Ve şimdi;
Ey sen!
İnat uğruna harcanan zamanların
katili, umarım şimdi daha da mutlusun...
gereksiz adam
