Öyle kaldırım kenarlarında, terkedilmiş parklarda, karanlık odalarda yaşamam ben efkarımı. Benimse bu hayat, bana ise kastı, işte burdayım en arabesk haliyle, dahası var mı? ucuz ne varsa, ne kadar kelime varsa yüzeysel hepsine dalasım var şimdi. Bilirim derinliği azaldıkça hayat daha anlamlı, daha yaşanılası.. ''İstanbul benden büyüksün ama, seni yeneceğim'' demiyorum, çünkü istanbul' a suçu atıp, hayatı aklama niytinde değilim.. zaten acılar kelimelerden öte mekanlarda vücut bulmaz ki... ama hayata sesleneyim, belki korkutabilirim kendisini... Hayat! beni içine hapsettin ama, yakında seni alt edeceğim.. pehhh, o da yuttu... en güzeli kıstırıyorum kuyrumu, buyur seninim..
ve şimdi tarih atacagım bu yazıya dip not olarak ve etiketleyip kendime pay çıkartacagım, ''neler yazmışım'' diye.. neyse birazdan derinliklere inip, ne halt edersen et kelimelerin, yazıların anlamlı olmadıgını anlatırım özüme... zaten yazıda ki tarihte günlüğün şanından..
gereksiz yazar/21.01.2009
