Yeniden düzenlenen şarkılar gibi şimdi hayatım; arz attiğim hayat kahramanları tarafından talep görmeyen. İşte bu yüzdendir ki, rastgele dalasım var kurdugum bütün düzeneklere; yıkasım yakasım var.. Ki ''düzenek mi kurduk, düzeneğe dişli mi olduk!'' sorgulamasına girmek bile yorucu artık ve yeri değil bu gece, ve zamanı değil..
Mız mız çocuklar gibiyim hayata karşı şimdi ve her yazımda ''hayat'' bahsinden ve dolayısıyla yazdıklarından sıkılmış bir hayat bezgini. Ya da iç sorgulamasında '' kelimeleri kandırma sen hayatı seviyorsun'' diyen aldatmacı.. Ve karmaşığım işte dün gibi, önceki olmasa da bir önce ki gibi.. Şimdi susacagım diyemiyorum, ancak kelimelerimi susturacağım yazının sonunda, biliyorum ki iç dünyam hep konuşacak, hep aksini iddia edecek, hep çarpışacak kavga edecek bir ben bulacak...
sustum..
gereksiz yazar/05.01.2009
