Gereksizliğinden şüphem yok artık yazdıklarımın.. Anlamını yitiren hayatın, kağıtlardan kurtulup, modern sayfalarda anlatımından öteye geçmeyen bu yazılar, kime ne katabilir ki!.. işte ondan gereksiz..
Bazen kendi hayatının ağırlıgından kurtulup, başka hayatları seyretmek-okumak istersin ya, öyle bir anda tiyatral bir sergi olabilir bu sayfalar, öteye geçer mi? Belki bu da bir erdemdir, kelimelerin erdemi, yoksa yaşananları kelimelere dökebilmek ne bir maharet, ne erdem..
Ve artık, hatta çok zamandır kısa cümleler kuruyorum ya da uzun cümlelerle kısa paragraflar.. kimsenin uzun uzun hayat dersi dinlemeye-okumaya niyeti ve zamanı yok malum. Bütün umarsızlığıma ragmen, birileri tarafından okunuyor olmakta ruhumu okşamıyor değil.. bu yüzdendir ki yazdıklarımı okuma olasılıgı yüksek olan kişileride kaybetmek istemem...
Maksat gönüller bir olsun... paylaştıkca azalsın sıkıntılar, gerisi hikaye...
gereksiz yazar/17.01.2009
