Öyle uyandı; başıbozuk düşüncelerle daldığı uykudan. Her saat başı verdiği uyku molalarını ve her molada aklında beliren soruları saymazsak: ol dedi oldu, doğ dedi doğdu, kader...
Neden?
Yıllar sonra aynı maceraları yaşamaya, kaldığı yerden devam ediyor olmanın hüznünü de saklarken içinde ve artık şarabın gazabından korkmazken biraz daha hafifletseydi ya hayatı ''ol deseydi'' olsaydı ya da ''öl deseydi'' ölseydi
Neden?
Öyle uyandı; ifrat tefrit düşüncelerle hayatı sorgulayarak daldığı uykudan. Evde bulunan tek aynasına bakıp üstün körü saçlarını sağa yatırmaya çalışırken, dudağında oluşan sivilceye baktı; patlatılsa mı, patlasa mı? Ah bu her şeye müdahale etme arzusu...
Büyük sınavların küçük varlığı insan, neden?
Olayı bir incir meyvesine indirgemeden hemen önce uykuya dalmıştı, gece boyu uyanıp incir yemek istemediğini düşünse de ol denmişti artık, oldu ve kafasında hiç olduramadığı taşları yerine oturtmak için uğraşırken buldu kendisini, aynanın hemen karşısında, saçlarını hala yana yatırmaya çalışırken ve yüzünü kurularken patlayan sivilcesinin acısını hala hissederken; patladı mı patlatıldı mı? sorusuyla...
Ol dedi oldu, neden?
