13 Mayıs 2014

HANİ BİZ BÜYÜMEDEN AZ EVVEL

Biz büyümeden az evvel, gökkuşağının rengi henüz düşmemişken merdivenlere ve kimse bilmezken...

neyi?

Bi nefes aralığı huzur da çalmışken kapıyı. Ne bileyim, gözünde çapak olmadan uyanmışsan , dolayısıyla ağlamadıysan geceden hani... ya da bitmeyecek sandığın bütün bitmesi gerekenler bi sonraki döneme ertelendiyse, promosyon gibi...

Ne bileyim?

Hani biz büyümeden az evvel, daha bilmeden aşkı, bütün kanıtları imhâ etmişken üstelik
ve tek tek, anıları somut nesnelere yükleyip imha etmemişken ve bütün yeşil eşofmanları kirletmemişken...

Kurumuş gül, 
üstüne sinmiş bi koku
ya da unutulmuş bi eşya
bitmemiş bi hikâye
yazılmamış bi hayat
günah
ayıp
patavatsız bi hayâl...

Öyle işte,
Hani biz büyümeden az evvel, Sezen' in şarkılarını anlamamışken... 

O kapı aralığı,
o köhne samanlık
o karanlık hayatlar
o yalnızlık
cevapsız sorular
sorular
sorular ....

Hani biz büyümeden az evvel zorla büyütülmüşken
uyutulmuşken
unutulmuşken

hani büyümüşken biz;
zorla, 
döve döve
..
.


cem ben...