17 Aralık 2013

VE

Ve öldüm ben
Cehennemde şiirler yazdım şeytana
Söndükçe harlayıp közünü     
Ciğerimi günaşırı ateşe verdim

Cem ben

...

Biraz daha kaybederek, acı yükümü hafifleteceğim inancıyla elimde ne varsa yok etmeye meylettiğim zamanlardayım.

cem ben

10 Aralık 2013

BU SABAH

Bu sabah, ağır bi katran kokusuyla başladım güne,
dumanını üfledim hayali sigaramın ve en büyük pişmanlığımı tekrarladım kendime;
''bu meredi bırakmayacaktım.''
En sertinden derin bi nefes çekip, bütün umutları dumana boğacaktım şimdi.
Katrana bulanacaktı gün aşırı kader, 
ve belki bi öksürük kriziyle uyandıracaktım komşuları.

Sonra bütün perdeleri sarartabilecektim bir gecede 
ve  mis gibi tütün kokacaktı oturma odası
Bi bira ve içli bi şarkı eşliğinde, 
geçmiş ve gelecek her ne varsa öldürebilecektim.

Bu sabah ağır bi yalnızlık duygusuyla başladım güne
ne de olsa bir kısmı durmadan ölen, diğerleri intihara meyleden,
 ümitsiz hayat kahramanlarıydık biz.
Şaraptan vazgeçmiş, yaradana sığınamamış, ortada öylece kalmış...
unutulmuş, kenara atılmış ve vazgeçirilmiş... 

Bu sabah, verilmiş bütün sözlerin bi kurşun gibi odada gezindiği
şarap kokulu bi şarkı eşliğinde başladım güne
ve en büyük pişmanlığımı tekrar ettim;
''bırakmayacaktım şu meredi''
ve yalnızlığımı dumana boğacaktım şimdi.

cem ben...  

(Cem Adrian' dan sarı gelin i dinleyin isterseniz)

9 Aralık 2013

AH BE AZİZİM

Ah azizim, dışarıda karadenize has bi rüzgâr ve iki gün yoğun kar yağışı uyarısı veriyor bilenler. Sonra, Ferhat Göçer' den bi şarkı çalıyor radyoda ve ben sesini kısmıyorum, ne kadar tepkisizleşmişim...

O değil de, ''mutlu olmak kişinin elinde'' safsatasına küfrediyorum çok zamandır. Misal bugün buna dair bütün söylemleri okudum, hani bahardır kışın sonu tadında.

İnsan bilemiyor işte...

Önceki gün bilgisayarım çöktü, dolayısıyla 3 yıldır biriktirdiğim bi hayat silindi gitti, kahrolmadım hatta üzülmedim de, ''senin silemediklerini ben böyle silerim'' dedi hayat belki. Hatta aynı gün kesilen elektrik ve sudan sonra mutluluğun tanımını bile değiştirmeye yeltendim bünyemde, de olmadı... Misal az önce ''hep mutsuzlara yükleniyor hayat'' diye girdim eve de nasıl utandım sonra, kar kış sokakta yatanlar düştü aklıma nasıl utandım, ama bütün bu olgun tavrım da mutlu etmedi beni.

Ah be azizim, her şeye sahip olabilirsin de mutlu olmayınca olmuyor. Üstelik cesaret edip ölemiyorsun da, aksi bi karadeniz dağının tepesinden eteğine atlamıştım çoktan.

Az önce, aynanın karşısında ''Şu hayatta tek övüneceğim şey kaşlarımı hiç aldırmamış olmam'' diye bi cümle geçti içimden, kendimi gülerek karşıladım... ha böyle ara ara güldüğüm oluyor, misal İnstagram hesabımda ki yorumlara cevap yazarken alabildiğine gülen adam türevlerinden kullanabiliyorum. Of görsen nasıl mutluyum, yüce Tanrım...

Son üç gündür, sapına kadar vazgeçmiş bi ruhla karşı karşıyayım. Bazen, böyle durup dururken sağa sola saldırdığım da oluyor, geçmişe ve dolayısıyla geçmiştekilere de küfrediyorum kızmasınlar, en çok ilk gençliğime takılıyorum, samanlık aşıklarındandık biz heyhat, ne bekliyorduk ki aşktan...

Velhasıl, öyle böyle yaşıyoruz be azizim, bilesin ki mutsuzuz...

cem ben...

6 Aralık 2013

HABERİN VAR, ÖLDÜRÜYORSUN

Başlayalı çok zaman oldu. Tarih mevhumundan bağımsız bi hikâyeydi üstelik ve en efkârlı zamanlarını yaşıyordu çok belli. Aslında dönüp geriye okudukça ve tanıdıkça kelimeleri, biraz daha soğuyordu kendinden. Oysa;

Önce kendisini severek başlamalıydı her şeye..

Pardon, böyle olmayacaktı bu yazı...

Sabah uyandığında her taraf cümleydi. Geceden kurulmuş, inci gibi dizilmiş ve karşısında duruyordu. Hepsini okudu tek tek, hepsi birbirinden şahaneydi de, yazmayı unuttu lakin,

Karanlığında öldüğü hayatın, ihtimal bi hastalık haberiyle bi kez daha sarsılmasını algılayamamıştı o kadar cümle arasında.

Buyursun efendim, Allah başka keder vermesin efendim, sonra biz kontrol edeceğiz efendim,  bakarız, olmadı öperiz efendim ..

Bak hayat leş kargası gibi, Melis Danişmend' in "haberin yok ölüyorum" diye bağırdığı o şarkıda üstelik, her tarafında o leş kargalarının gagasının acısı da, en çok göz göre göre yitip giden hayatın acısı ve haberin var hayat, öldürüyorsun...

cem ben,

5 Aralık 2013

HİÇ

Hiç adil değil: onca renk arasında, siyah beyaz ve susarak yaşamak zorunda olmak hayatı.

cem ben

HE-CE-LE

-Yaz-dık-la-rı-nı be-ğe-ne-rek o-ku-yo-ruz

da

*ben be-ğe-ne-rek yaz-mı-yo-rum ve da-hi ya-şa-mı-yo-rum

-Çok ü-zü-lü-yo-rum bu ha-li-ne , git ko-nuş..

da

*ko-nu-şa-rak çö-ze-mi-yo-rum ha-li ki, aşk de-ğil bu ya da boş-ver.

*İki cüm-le-de, bez-gin-li-ği-nin bo-yu-tu-nu na-sıl yan-sı-tır in-san

ve

Bi Dostoyevski ro-ma-nın-da-ki bi sa-tır cüm-le o-la-ma-dım iyi- mi?

cem ben, ba-ha-ne-si çok


3 Aralık 2013

ASLINDA

Aslında, Orhan Gencebay' ın en efkârlı şarkılarından oluşan listenin, ikinci şarkısını tıkladığında başladı hikâye...  

Olabilirdi, gece uykusu bi kabus gibi çökmeseydi üstüne ve gözünü açar açmaz aynı feryadı duymasaydı. Ha bir de, boğazını sıkan hayalleri ve umutları... 

İsterseniz okumayınız, ortaya koyabileceğim anlamlı bi cümle bulmayacaksınız, çünkü anlamlı bi hayat yaşamı.... 

Durmadan uyanıp, aynı nefes darlığıyla Allah deyip, kızıp, isyana meyledip ve yine Allah deyip, sağa sola dönüp, telefona bakıp ve durmadan... sonra uykunun ikinci yarısı...

Aslında her sabah, otomobilinde son ses Metallica' nın Reload albümü ya da Nothing Else Matters' in daha gürültülü haliyle gaza biraz daha... ve virajlarda hep aynı hayâlle boğuşması ve geceden kalma Orhan Gencebay sesi ve gece boğazında kalmış hayalleri ve parmak izleri ve mor...

Anlamlı cümlelerin terk etmesiyle başlamıştı "yazmama" hali. Sonra yıllardır Yaradan dahil kimsenin anlamadığı ya da anlamak istemediği bi hayat yaşadığını hatırladı. 
hatırladı
durmadan
hayalleri vb. kelimeler ve dolayısıyla bu kelimelerle biten cümleler ve hatta kendisinden bıktığını hatırla....

Olabilirdi, lutfedip huzur çalsaydı kapıyı, gece uykuları kâbusa dönmezdi ve bir de, hiç terk etmeyen yalnızlığı, maşallah...  Ve maşallah, her şeye rağmen yaşıyor, üstelik tebessüm ettiğini de görenler oluyor gündüzleri ama o listedeki şarkıları dinlemeseydi ya da o hayaller ya da o umutlar ya da...

bi s.git hayat, bi s.git başımdan...

cem ben