27 Mart 2013

HEP AYNI HİKÂYE

Aynı hikâyeyi yaşadım ben yine.
Aynı taş sokaktan geçtim misal, aynı şekilsiz merdivenlerden çıktım, arkamı dönüp objektifine poz vermeden. Aynı basamakta sendeledim, aynı rüzgâr vurdu yüzüme...

Bugün de yağmur var örneğin karadenizde. Bir de soğuk biraz, bilirsin geç soğuyup geç ısınır bu deniz, bir de hırçındır insanı gibi, bir de sevdi mi "ben" gibi sever; ölümüne... Bırakıp gitmez, en güzeli de bu belki de...

Nasıl başımı alıp gidesim var bugün, hatta bir zamandır öyle. Klişe gelmesin, hazırlıklara başladım bile. Evden eve nakliye şirketini aradım misal, yapmam gereken diğer şeyler için küçük bir araştırma ve hazırlık da yaptım. Ama denize yüzümü dönüp, soğuğunu yanaklarımda hissettiğimde ve yüzen iskeledeki martıları gördüğümde, hatta hafiften yeşeren dağlarını... Ama yine de, nasıl başımı alıp gidesim var bilsen....

Aynı hikâyeyi yazdım ben yine.
Aynı sokaklarda rastladım gözlerine, aynı fotoğraf karelerine yerleştirdim bizi de, bi türlü elini elime değdiremedim...
Aynı hayalde sendeledim vs.

Bugün de hüzün var karadenizde. Bir de yalnız biraz, bilirsin sevmeden hiçbir şey olmuyor işte.

Ve Sertab Erener' in "iyileşiyorum" şarkısının klibindeki gibiyim bu aralar; yer çekimine kafa tutuyorum.

cem ben, bıraktığın gibi ve bıraktığın kadar...