9 Ocak 2013

YAZIYOR YAZIYOR...

Göz gözü görmüyordu, ki kulağın duymadığı da aşikâr. Tipi o, sabaha karşı bi fırtına o, buzlu yollar, kayan araçlar ve dahası ... Kış değil, kar değil bu ve kâr değil böyle yaşamak.

Gözlerimi buz tutmuş, nasıl flu şu ara hayat bilsen ya da görsen. Ve sıcak zamanlar çalacakmış kapıyı mevsimsel romanlardan okudum. Gözümüzde bahar, karşımızda çiçekler ve pırıl pırıl bi hayat...

HİKÂYE

Nefesimi bırak da iki soluk alayım kış ya da bacasına filitre takın hayatın ya da söndürün sobaları ya da ölün. Ya da ışıklarımı yakın eriteyim göz bebeklerimi, olmaz mı?

OLMAZ

Tutuştu aklım "ah" ile, nasıl bi feryat gece vakti ve uğultu kulaklarımı çınlatan. Bütün hayallerim, pembe panjurlu evlerinde yandı, kül oldu, eridi. Gece vakti çalmadı bir itfaiye kapımı ve sadece hayallerim yandı. Şimdi bi sigara verin bana, üç yudum çekip soğuğa üfleyeyim, ciğerlerime doldurayım katranı, ki kalbim yaralı eskiden...

Saat kaçtı? yangın öncesi ŞU şarkı çalıyordu avaz avaz. Bi kibir takılıp kaldı sözlerime. Orda kaldı sade, kelimelerden öteye gidemedi de kalbimm, ah kalbim, ahhh yanıyor hasretle...

Yangın var dostlar, kocaman bi yangın var gövdemde. Görmüyorsunuz, bilmiyorsunuz, duymuyorsunuz çığlığımı, çığlıklarımı... 

Yangın var dostlar, kocaman bi yangın....

cem ben, yazıyor yazıyor büyük yangını yazıyor.