8 Ocak 2013

OYUNU BOZAMADIM

Bi yağıyor bi yağmıyor, bi geliyor bi gidiyor
AKLIM  

Sıcak su döküyorum buz tutmuş kaldırımlara, çatlıyor buz sonrası taşları. Heyhat, duyuyor musun kaldırımların çığlığını gece karanlığında? Bir de sis var alabildiğine ya da karşı mahalleyi yakıyor zebaniler. Uyku düşmüş bi android cihaza, tek gözüyle sevişiyor karşılıksız. Dokunmatik, dokunmatik ki dokunmaktan aciz oysa.

Su damlalarını resmediyor sağ elim, farkında değilim neden, neden hep aynı tuşa basıyor baş parmağım?
Ve dahi, özlem denen duygudan bi haber yollar, onlar sadece yol' lar.

Bitiyor nefesi aklımın, başladı bi hastalıklı gibi sık ve derinden nefes almaya. Boğuluyor, az kaldı nefsiyle yaptığı kavgayı kaybetmeye ve nefesi sık sık, derindennn, hastalıklı....  Yetişin, bi cinayete kurban gidecek aklım. Suçuma bi ortak arıyorum ondan feryadım.

Gün aşırı ayak izlerini buluyor tavanda, ki o tavan benim bulan da ben' im. Kendime oyunum bu anladım, ama oyunu bozamadım ne çare. 
Oyunu bozamadım ne çare
oyunu bozamadım
oyunu
oyun


cem ben, aklının katili...