27 Aralık 2012

ÇEKİLİŞ HAYALCİSİ

Ben bi çekiliş yapacağım. İsimlerinizi yazıp, kırmızı kadifeden yapılmış bir keseye atarım herhalde. Ödül olarak bi boşluk verebilirim, bi es belki, yalnızlık da olabilir, seçersiniz artık. Benden başka bi ödül çıkmaz.

Yapmayın bunu, çekiliş yapıp parfüm dağıtmayın misal ya da ruj, o, bu vs.  ya da yapın banane, her haltın doğrusunu bilen ben miyim ki hiç bi haltım doğru değil falaaaannn fişmekann.

İçimden kahverengi resimler geçiyor, insanları insan gibi değil, daha çok efkarlı dağları misal. Ve ben onları kağıda dökmek istiyorum da olmuyor, yazamıyorum. Sonra "yazamıyorum" dedikçe sıradanlaşıyor bütün cümleler ve dahi bütün cümleleri katarak kurduğum aşağılayıcı söylemler. Hava kaçıran bi balon gibi zaman, patlağını bulamıyorum.

Sabah ŞU şarkıyı açmasaydım, bugün aciz olmayacak(tı) söylemler. Anlaşılmaz bi paragraf, olmadı şiiri anımsatan iki mısra belki ya da susardım, yazmazdım.  Oh ne büyük eksiklik dünya için!..

ya da ben o şarkıyı hiç dinlememiş gibi davranayım, en azından burada.

Olmadı, istediğim gibi olmadı, istediğim kadar acıtmadı. Şiir olsaydı, O. Veli olsaydı, sabah sabah ağlasaydı biraz daha şarkılar, daha az konuşsaydı...

ya da sadece baksaydı...

cem ben, çekiliş hayalcisi.