1 Kasım 2012

ALDIRMA

Sen bakma bana, ben öyle geçmişten kalan bir şarkı açıp dalarım bazen eskiye.
Kıyamam hayallerime de yarıda keserim senle olan dövüşümü.

Ben özlerim aldırma, çaktırmadan şiirler yazarım tenine nefesimle, kulağına üflerim sevgimi uyurken ya da boynunu öperim usulca rüyamda. Ve sana yazdığım cümleleri alt alta değil de peşpeşe yazarım, ki, şiir olmasın, ki aczimi saklayayım düz yazılarımda.

Sen bakma bi sabah yüzünün aydınlığıyla uyanırım da karadeniz bile avutmaz yüreğimi. Öyle aklıma düşersin sık sık ve hatta aklımdan çıkmazsın ama çaktırmam, alabildiğine dik dururum. Sen aldırma bu benim aklımla olan kavgam.

Sezen çalar yerli yersiz, son albümünün ilk şarkısı başlar en modern haliyle. Aklıma klipte yapılan dans düşer de seni hatırlarım yine nedensiz. En klasik haliyle gözlerim dolar, kimse anlamasın diye zorladıkça burnun yanar ya...

Çaresiz zamanlar kotarırım tekneme, safi yalnızlık ya bu, başka bir şey karıştırmaz hayat payıma ve ben yine ve durmadan yalnızlık kotarırım kendime...

En ruhsuz ve en oynak kelimeleri ararım zihnimde, bulsam bütün vaktimi onlara harcamaya yeminliyken, ve mutsuzken umudumu da kaybederim peşinden.

Ben özlerim, bütün gözler üzerimdeyken özlerim, çaktırmam, sessiz sedasız Sezen eşliğinde...


cem ben