4 Eylül 2012

KÜFÜRBAZ

Ağzımı öyle küfürlerle doldurdum ki, karşına geçip gözünün içine baka baka suratına kusmadan hepsini, rahatlamayacak nefesim.

En son ne zaman umutla baktım dünyaya biliyor musun ya da umrunda mı?  en umutlu anımda bile aklımda dolaşan ''acaba'' dan haberin var mı hayat? umarsız s.gitlerin yüzümün ortasına öyle işledi ki hayaaat, en dostuna bile kısık gözle bakar oldum. 

En son ne zaman umutla baktım dünyaya biliyor musun hayat ya da umrunda mı benim ne yaşadığım ya da birilerinin ne yaşadığı, yalnız kalan ihtiyar komşu kadın, yürüyemeyen adam, biçare sokak çocuğu, umutsuz hasta vs.  umrunda mı hayat, insan denen bu garip canlı umrunda mı???

Ağzıma öyle küfürler doldurdum ki, geçmişe dönüp mavi gömleğinden başlayacağım kusmaya, sonra susup dinleneceğim bi zaman ve sana geleceğim gri memleketin sahte aşığı ve senden sonra da durmak yok, ve ona, kibrine, kurşun gibi sözlerin sahibine de dökeceğim son küfürlerimi bir bir...

En son ne zaman umutla baktım dünyaya biliyor musunuz sahte dünyamın kahramanları?

ÇOCUKLUĞUMDA


cem ben, küfürbaz