6 Ağustos 2011

BİR YER VAR BİLİYORUM

Bedenimin bir suçu yok. Ruhum ya da kaynağını bilmediği bi yer şeytana pusu kurmuş sadece. Yok hayır, bir suikast değil amacım, olsa o anlarda dost olur muyum hiç şeytanla. Akılsa insan denen canlıyı her şeyiyle  yöneten, işte suçlu o. İnsanın hayat karşısındaki acziyeti biter mi hiç, ben oldum buyrun siz zaptedin sefa kanallarını diyecek kadar büyüyebilir mi? Böyle bir dünyada olgunlaşmak ne mümkün! Üstelik yol ayrımlarında, kendi iradesi dahilinde seçtiği yolların hemen hemen hepsinden pişmanlık duyan bir adamım ben ve çok özenirim ''yaşadığım hiçbir şeyden pişman olmadım'' diyenlere. Çoktan seçmeli sınavlarda, cevap anahtarı beni ikna etmese orda dahi pişman olacağım seçtiklerime. Hatta dahası var, benden bağımsız ''olmuş'' larda bile kendine sövüp sayan bir faniyim işte.

Sebebi yok gecenin karanlığının. Böyle işliyor işte sistem. Öyleyse, geceyse saat, uydurmalı aklı geceye. Şimdi bi dolu zaman eki var bünyemde; adı konmuş, ders kitaplarına girmiş zamanlara ilave.Şimdiki zamana atfen di' li geçmiş zamanlarım var misal benim. Kendimi hep uzaktan seyrettiğim için midir bilmem. Öyle bir film şeridi gibi akıp gidiyor her şey gözümde...

Sonra geçmişe dair anılarım hep ''o''. Hiç ''ben'' olamadı ne çare. Utanmasam, kendimi ifade edebileceğimi bilsem; bugün mutsuzumdan çok bugün mutsuzdu diyeceğim gördüklerime. Denesek mi;

Bazen aklı öyle soyut işliyordu ki, elle tutulur hiçbir şeyi kalmıyordu cebinde. Bazen öyle mutsuz bir adamdı ki,   bildiğin kelimeler kifayetsiz kalıyordu gözünde, orhan veli misali işte...

Bir yer var, biliyorum; her şeyi söylemek mümkün (O. Veli-Anlatamıyorum)


acıdan geçtim güzelleştim