24 Mayıs 2010

....

Yok bu değildi.
Daha başkaydı karanlık huzurları.
Yüksek sesli bir isyan dolaşıyordu aklımda
İsyan büyüdükçe hayata bağlıyordu dört elle
Okunduğu gibi kahverengiydi ''eskiden''
Bir kaç yudum çekilmiş sigara izmariti gibi
kahverengi ve huzurlu.

Bu değildi;
ay üstü bulut geçişleri,
kaygılı hayal kahramanları,
o sokağın aydınlığa çıkan sonu.

Başkaydı
Aşk şarkılarında başlayan kalp ağrıları
en fazla üç şarkılık sürerdi
Sonra A yüzünün dördüncü şarkısı başlardı
Bir kaç saniyelik cıs tak sesinden sonra
Ve biterdi karanlık sokak,
aynı aydınlığa çıkardı.

Keşkeler vardı,
cümle başında en asil haliyle yerini alan
bugün gibi imkansıza çıkarmazdı yüklemi öznesini
keşkeler,
umuda çıkardı.
Bu değildi
geleceğe dair kurulan hayallerin senaryosu

Şimdi,
ne umut veren bir keşke
ne de öznesini kendisi kadar düşünen bir yüklem
Şimdi,
isyan küçüldü,
küçüldükçe kaçtı hayat ellerimden
Şimdi,
siyah okunan bir kahverengi her şey.
şimdi,
......
...
.


cem