Susmayı her daim beceremeyen bir ruh halim var ya da hep susuyorum da, kurduğum iki cümle bana fazla geliyor. Bir dönem konuşturmayın beni eşim dostum, konuşmama vesile olacak cümlelerden, tavırlardan sakının. Az insan olun misal, az uyanık olduğunuzu sanmayın. Hepinizi cebimden çıkartırım tabir-i caizse, ama yorgunum.. Aslınızı sakladığınız halde görmekten ve gördüğümü görmezden gelmekten yoruldum. İstediğiniz gibi davranmak, sizi görmemi istediğiniz gibi görmek ne zor bilir misiniz?
Mallığınızı görüyorum haberiniz ola. Hala saf sayıp beni, öyle davranacaksanız ''ar damarınızı kontrol ettirin.'' derim ve yineliyorum aynaya daha uzun süre bakın, daha da uzun süre ve maskenizi çıkartın kendinizi seyrederken. Bir dönem acısını çeksenizde, zaman yeni halinizi sevdirecektir emin olun. Aklınızda ki tilkilerden de kurtulmuş olacaksınız hem..
Kendinizi saklamak için, bu kadar yorulduğunuza deger mi?
gereksiz adam/ben adamın ciğerini okurum da işe yaramaz..
